Het moet ongeveer 10 jaar geleden zijn dat ik mij voornam om nooit mee te doen aan de Zwarte Pieten discussie in dit land. Vanaf dag 1 was duidelijk dat het geen discussie zou worden, maar een schreeuwpartij vanuit de loopgraven. En een schreeuwpartij is het geworden en nog wel erger ook. Niet het soort discussie waar ik bij betrokken wil zijn.
Maar eind juni 2020 was het ook voor mij helaas onmogelijk om de Zwarte Pieten discussie te ontwijken. Twee partijen in de raad van Heemskerk dienden een motie in over Zwarte Piet en hoe de gemeente Heemskerk hiermee om zou moeten gaan. De motie riep (onder andere) op om in gesprek te gaan met organisatoren van de Sinterklaas intocht in Heemskerk. Wat volgde was een raadsvergadering die de boeken in kan als een vergadering die ik niet wil terugzien en die ik nooit meer wil meemaken.
Want als de motie vroeg om ‘met elkaar in gesprek te gaan’, dan was de uitwerking bij indieners en bij tegenstanders het volstrekt omgekeerde. Een harde confrontatie, stemverheffing en persoonlijke aanvallen waren het gevolg. Binnen de eigen D66 fractie hadden we afgesproken dat we individueel zouden kiezen of we voor of tegen zouden stemmen.
Net als de landelijke Zwarte Piet discussie was het ook in Heemskerk een geschreeuw vanuit de loopgraven. Geen van beide kampen was geïnteresseerd in de andere partij. Geen van beide kampen had het empathisch vermogen om zich in een ander te verplaatsen. Want, misschien bedoel ik het niet racistisch maar ervaart iemand Zwarte Piet wel als racistisch. Of misschien wil jij dat de kleur van Zwarte Piet onmiddellijk aangepast wordt, maar heeft een ander daar gewoon wat tijd voor nodig om aan te wennen.
En in een debat is het heel simpel, als iedereen alleen maar vasthoudt aan het eigen gelijk zijn er aan het eind alleen maar verliezers. En zo gebeurde het dat een motie die opriep om met elkaar in gesprek te gaan werd verworpen. Dit ondanks dat de gehele D66 fractie voor de motie stemde.
Normaal zou hier het verhaal eindigen. Ware het niet dat op social media de discussie (lees het geschreeuw uit de loopgraven) nog door bleef gaan. Maar, zoals zo vaak in deze ‘discussie’ waren woorden niet genoeg. Op zaterdagochtend 11 juli bleek het Gemeentehuis van Heemskerk beklad met verf en de tekst: ‘Zwarte Piet niet welkom in Heemskerk’ #BLM.
Voorop staat wat mij betreft dat vernieling of geweld je buiten elke discussie plaatst. Ook dit soort bekladding plaatst je buiten elke discussie. Wat mij betreft werd de situatie nog wat erger toen een bestuurslid van de lokale GroenLinks afdeling (zonder zich als zodanig bekend te maken) zei dat ze wel begreep dat het tot dit soort acties kwam “omdat de raad niet in gesprek wilde” en dat dit kwam omdat de coalitie hier tegen had gestemd.
Door deze uitspraak zorgt natuurlijk alleen maar voor meer polarisatie, meer geschreeuw over het eigen gelijk. Want laat het duidelijk zijn, in coalitie en oppositie werd verdeeld gestemd. Als je als partij oproept om het gesprek aan te gaan, moet je dat ook in zelf praktijk brengen.
Laten we in Heemskerk een discussie voeren op inhoud, met respect voor elkaar en, misschien nog wel belangrijk met oog voor elkaars standpunten. Want je hebt niet genoeg aan je eigen gelijk.